Geschreven: Wouter
Oooooh, een uitzendbureau!
Wij werken vanuit mensen
Waar ik me in het verleden nog wel eens ergerde aan dergelijke uitspraken, moet ik er tegenwoordig om lachen. Geduldig leg ik uit dat wij mensen zelf in dienst nemen, dat we niet werken met uitzendcontracten, dat we vanuit mensen werken, in plaats van vanuit vacatures en dat we graag een goede werkgever zijn voor onze medewerkers.
Flexbranche kampt met negatief stigma
Af en toe levert mijn uitleg - tot mijn grote frustratie - een triomfantelijke “dat zeg ik toch? Een uitzendbureau” op. Dat wringt. Want koppelen we de termen ‘goed werkgeverschap’, ‘vaste baan’ en ‘ontwikkeling van mens en wens’ aan uitzend- en detacheringsbureaus? Dan sluit STOAL zich hierbij aan. Zo bestempelen we onszelf ook.
Maar de flexbranche kampt met een negatief stigma. En dus distantiëren wij ons hier liever van. Terecht?
Ingesleten denkpatronen en onredelijke redeneringen
Het is grappig om te zien hoe onze denkpatronen ingesleten zijn. Want werkt een medewerker van een detacheringsbureau voor een klant, dan wordt dit gezien als uitzenden. Doet een medewerker van een ingenieursbureau of accountantskantoor hetzelfde? Dan kijken we daar ineens anders tegenaan.
Een voorbeeld: in dienst, of toch niet?
Thuis een lekkage? Je belt een installatiebedrijf. Een monteur van dat installatiebedrijf komt bij jou thuis en jij betaalt de uren. Uurtje-factuurtje? Ja. Uitzenden? Nee. Goed werkgeverschap? Goede vraag.
De kans bestaat namelijk dat die monteur niet in dienst is van dat installatiebedrijf, maar van een payroll bedrijf of uitzendbureau. In het beste geval is deze installateur in dienst van een uitzendbureau dat haar zaakjes goed op orde heeft. Daar zijn er, onder druk van goede wet- en regelgeving, tegenwoordig gelukkig veel van.
Toch wordt een installatiebedrijf eerder als volwaardig autonoom bedrijf gezien - staat het hoger in de pikorde - dan dat uitzendbureau. Hoe zit dat?
Geen eigen product of dienst?
Maatschappelijk verantwoord ondernemen
Een uitzend- of detacheringsbureau heeft geen ‘eigen’ product of dienst en draagt dus niet bij aan onze samenleving. Het is een argument dat ik veel hoor, en graag weerleg.
Over het niet leveren van een dienst kunnen we kort zijn. Dat is natuurlijk onzin. Kijken we naar het leveren van een product, dan kunnen we onze vraagtekens zetten bij het nut hiervan voor onze samenleving.
Een eigen dienst
Ik houd me voor het gemak even bij onze eigen (technische) markt. Tal van bedrijven in Nederland alleen al bieden hun eigen metalen producten aan. Nou ja, eigen?
Duiken we er wat dieper in, dan blijkt vaak dat de fabriek daadwerkelijk in een ander land staat. En dat de verkopende maatschappij op geen enkele manier verbonden is aan die fabriek in kwestie. Behalve dan in de rol van leverancier.
Waarom doet een bedrijf dat? Omdat ze graag de werkgelegenheid in dat andere land stimuleren? Dat zou mooi zijn. Lagere arbeidskosten en minder (veiligheids)eisen zijn waarschijnlijk de echte reden. Begrijpelijk misschien, maar geen bijdrage voor onze samenleving.
Hypothetisch
Een ander voorbeeld
Stel ik wil motorfietsen verkopen. En stel dat ik daar “Made in Holland” op wil hebben staan. Marketing technisch best handig. Maar productie in Nederland is duurder, dus waar laat ik mijn onderdelen maken? India is interessant; kost weinig, weinig regels, goedkope handen. Die kant-en-klare onderdelen laat ik met een diesel schip met een niet al te best betaalde bemanning naar Europa komen, om vervolgens door mijn eigen monteurs in Nederland in elkaar te laten schroeven. Ta da! Een eigen product, goedkoop én Made in Holland. Maar of we vanuit een maatschappelijk oogpunt trots op dit product moeten zijn?
STOAL pleit voor transparantie
Ja, de flexbranche heeft een slechte naam opgebouwd in het verleden. Koppelbazen in de jaren ‘80, misstanden met Oost-Europeanen in de jaren ‘90 en ‘00… Maar dat was toen.
Nu staat de flexmarkt onder alsmaar strenger wordend toezicht en hebben veel concullega’s de zaken goed voor elkaar.
Is het niet tijd om te stoppen met een hele sector negatief bekijken? En in plaats daarvan elk bedrijf los beoordelen op impact, op de gehele (productie)keten?
Het is tijd dat we naar meer kijken dan sector, dan prijs, dan beloften. Tijd dat we onze denkpatronen veranderen! Ik ben in ieder geval voor. Sterker nog, wij beginnen zelf.